Domowe grzejniki elektryczne

Zanim zacznie się sezon grzewczy lub w miejscach bez centralnego ogrzewania do dogrzewania pomieszczeń możemy używać praktycznych grzejników. Na rynku znajdziemy kilka różnych rodzajów konstrukcji. (Fot. Camry)

Sprawdzą się one w określonych zastosowaniach. To pozwala dopasować źródło ciepła do potrzeb użytkownika i lokalizacji. Najpopularniejsze z nich to termowentylatory, grzejniki olejowe, konwekcyjne czy promienniki. Wybór konkretnego rodzaju źródła ciepła powinien być podyktowany miejscem zastosowania oraz oczekiwaniami użytkownika. Na przykład termowentylatory bardzo szybko rozpraszają ciepło, a grzejniki olejowe długo utrzymują temperaturę. W użytku zewnętrznym praktycznym wyborem może być promiennik.

CAMRY CR 7739; MPM MUG-22/Z; ADLER AD 7750; RAVANSON OH-07

Grzejniki olejowe

Urządzenia te dzięki termostatowi mają precyzyjną regulację temperatury. Zatem jest to bardzo dobre rozwiązanie do dogrzania wilgotnych łazienek oraz pomieszczeń kuchennych. Dużą zaletą jest bezgłośna praca, a więc polecane są do sypialni. Nie powodują wysuszania powietrza, co jest korzystne dla układu oddechowego człowieka. Są one również dobrym rozwiązaniem dla alergików. Nie powodują ruchów powietrza i kurzu, a tym samym przemieszczania się alergenów. Zastosowany w grzejnikach olej ma kilka właściwości, dzięki którym idealnie nadaje się do kumulacji ciepła. Ma wysoką temperaturę wrzenia i dużą pojemność cieplną, znacznie większą niż woda. Oznacza to, że substancja w grzejniku magazynuje dużą ilość ciepła, nie ulegając przy tym wrzeniu. Olej jest podgrzewany przez grzałki i nagrzewa ścianki obudowy, a potem długo utrzymuje temperaturę w pomieszczeniu, nawet po wyłączeniu z gniazdka. Nie zmniejsza się jego ilość w czasie użytkowania, więc nie musi być uzupełniany. Niestety, także wolno się nagrzewa, dlatego też wybierając grzejniki tego typu, należy pamiętać, że dopiero po kilkunastu minutach nagrzewają się w sposób odczuwalny. Z drugiej strony, gdy są już nagrzane, dłużej utrzymują ciepło, co oznacza większą oszczędność energii.

Z wyglądu przypominają typowe kaloryfery zbudowane z żeberek, których liczba jest różna w zależności od konkretnego modelu. Od ich liczby zależy powierzchnia grzejna, a więc ilość wytwarzanego ciepła. Są też grzejniki panelowe, ale ich powierzchnia grzejna jest mniejsza. Mogą być one wieszane na ścianie. Tradycyjne grzejniki żeberkowe także wyglądają estetycznie i mogą dobrze uzupełniać aranżację pomieszczenia w stylu vintage. To modele energooszczędne, ponieważ najdłużej oddają ciepło po wyłączeniu zasilania. Nagrzewanie można przyspieszyć, wybierając grzejnik z jak największą liczbą żeberek, a w czasie grzania, ustawiając maksymalną moc grzałek. Od liczby żeberek zależy masa, np. 5 żeberek to 7 kg, a 13 żeberek to już masa ok. 14 kg. Urządzenie może mieć konstrukcję z zabudowanym ożebrowaniem, co pozwala uzyskać tzw. efekt komina. W górnej części grzejnika znajdują się otwory. Zimne powietrze z dołu jest nagrzewane, dzięki czemu staje się lżejsze oraz wędruje ku górze. Rozwiązanie takie zapewnia efektywny obieg powietrza i dzięki temu pomieszczenie nagrzewa się szybciej.

MPM MUG-21; CAMRY CR 7747; RAVANSON CH-2000MT; CONCEPT KS3030

Grzejniki konwekcyjne

Grzejniki działające na zasadzie konwekcji, nazywane konwektorami, powodują nagrzewanie i ruch powietrza. Ciepło jest oddawane ścianom, meblom i ludziom. W grzejnikach konwekcyjnych grzałki elektryczne nagrzewają się i ogrzewają powietrze, co pozwala na szybkie dogrzanie pomieszczenia.

Stacjonarne grzejniki konwektorowe zawierają w obudowie nagrzewającą się grzałkę lub płytę. Zazwyczaj mają płaski kształt obudowy, mogą stać na podłodze lub być wieszane na ścianie i wystarczy podłączyć je do gniazdka elektrycznego. Grzejnik konwektorowy zasysa powietrze od dołu, następnie ogrzewa je, po czym ogrzane już powietrze unosi się ku górze. Grzejniki konwektorowe mają precyzyjną regulację temperatury (termostat) oraz funkcję ochrony przed mrozem (ogrzewanie włącza się, gdy temperatura spadnie w pomieszczeniu poniżej 5 °C). Zaletą lub ich wadą jest zmniejszenie wilgotności powietrza. Zatem jest to bardzo dobre rozwiązanie do dogrzania wilgotnych łazienek oraz pomieszczeń kuchennych. Stosowane w sypialniach mogą powodować wysuszanie powietrza, co jest niekorzystne dla układu oddechowego człowieka. Wadą techniki grzania konwekcyjnego jest unoszenie cząsteczek kurzu, co może być szkodliwe dla alergików. Część modeli wyposażona jest w nadmuch, który pozwala na szybsze nagrzewanie pomieszczenia. Mają charakterystyczne kratki do wymiany powietrza. Po sezonie grzewczym warto grzejnik schować, żeby kurz nie dostawał się do wentylatora.

Grzejnik konwektorowy poradzi sobie z szybkim nagrzewaniem pomieszczeń. (Fot. Concept)

Zalety termowentylatorów

Termowentylatory to urządzenia w przystępnej cenie, w których stosuje się proste rozwiązania. Różnią się kształtem obudowy, a także komfortem obsługi. W droższych modelach stosuje się panele dotykowe, wyświetlacze i piloty.

Z termowentylatorów często korzystamy wtedy, gdy moc grzejników stałych jest niewystarczająca lub gdy sezon grzewczy nie został jeszcze rozpoczęty albo gdy ze względów konstrukcyjnych montaż grzejników jest niemożliwy lub kiedy z pomieszczenia korzysta się sporadycznie. Mimo bogatej oferty na rynku trudno znaleźć grzejnik, który byłby uniwersalny i sprawdzał się zawsze i wszędzie. Dlatego też, zanim dokona się zakupu, należy przemyśleć, do czego będzie służył. Termowentylatory to specyficzne urządzenia spełniające dwie funkcje – wentylatora i grzejnika. Ich podstawową zaletą są szybko nagrzewające się grzałki, a wentylator rozprowadza ciepło po pokojach. Nie musi to być ciepło trwałe – w końcu po opuszczeniu biura czy garażu ciepło w nim nie będzie nam potrzebne. Ze względu na swoją budowę oraz zasady działania nie nadają się one do ogrzewania większych powierzchni – zbyt mała jest moc grzałek. Ich zaletą jest mobilność, czyli niewielka obudowa i masa. Uchwyt pozwala przenosić je w różne miejsca. Najpopularniejsze rodzaje termowentylatorów to: przenośne, kolumnowe i łazienkowe.

Podstawowe grzałki w termowentylatorze są wykonywane z drutu oporowego nawijanego na karkas, który przewodząc prąd, nagrzewa się i oddaje ciepło powietrzu. Grzałki oporowe szybko się nagrzewają i chłodzą. Ruch powietrza wymusza wentylator. Temperaturę ogrzewania zmienia się regulatorem mocy grzałek (przełączaniem sekcji grzałki), a szybkość obiegu powietrza przez zwiększenie prędkości obrotowej wentylatora. Najtańsze termowentylatory mają stałą prędkość wentylatora i dwustopniową regulację mocy, np. 1000 lub 2000 W. Warto zwrócić uwagę na grzejniki z grzałką ceramiczną, które są stosowane głównie w termowentylatorach kolumnowych z atrakcyjnym wzornictwem i funkcjami. Ich element grzewczy wykonany jest z ceramiki, która bardzo dobrze przewodzi ciepło i się nagrzewa, a dzięki bezwładności cieplnej ogrzewa pomieszczenie przez pewien czas po odłączeniu zasilania – a to jest bardzo dużą zaletą tych urządzeń. Wykorzystywane w nich są grzałki składające się z elementu ceramicznego o przekroju kołowym oraz spirali grzewczej umieszczonej na ceramice. Stacjonarne grzejniki z wkładem ceramicznym nie są zbyt popularnym rozwiązaniem. Istotnym mankamentem produktów ceramicznych jest duży pobór mocy podczas nagrzewania. Wiąże się to, oczywiście, z wysokimi kosztami eksploatacyjnymi.

Grzałka PTC (z ang. positive temperature coefficient) to komponent będący elementem grzejnym z samoregulacją mocy. Zasada działania grzałek PTC jest prosta i dzięki temu można je wykorzystywać w różnych rodzajach ogrzewania (bez konieczności wykorzystywania regulatorów i ograniczników temperaturowych). Mechanizm samoregulacji polega na tym, że kiedy temperatura wzrasta, oporność grzałki PTC również wzrasta, więc tym samym moc maleje. Maksymalna moc osiągana jest przy niskich temperaturach. Kiedy temperatura wzrasta, pobierana moc maleje. Nie ma wówczas potrzeby stosowania zewnętrznych systemów regulacji i zabezpieczania przed przegrzaniem grzałki PTC. W odróżnieniu od tradycyjnych elementów grzejnych moc grzałki PTC nie jest proporcjonalna do kwadratu napięcia. Grzałki PTC charakteryzują się korzystnym przebiegiem krzywej rezystancji, a zjawisko samoregulacji pozwala ograniczyć koszty zużycia energii i zapewnia optymalne wykorzystanie mocy.

MPM MEK-01; ADLER AD 7730; CONCEPT QH4000; RAVANSON OH-11

Działanie promienników

Bardzo dobrym rozwiązaniem są promienniki, które wytwarzają ciepło odpowiadające właściwościom Słońca. Swoje właściwości zawdzięczają promieniowaniu, a nie konwekcji ciepła w wyniku ogrzewania powietrza. Ogrzewacz promiennikowy wytwarza przyjemne i naturalne ciepło. Ponieważ energia promieniowania przekształca się w ciepło wyłącznie w momencie zetknięcia z ciałem stałym, ogrzewa ściany, ludzi, zwierzęta, a nie ogrzewa powietrza. Promienniki są przydatne wszędzie tam, gdzie potrzebny jest szybki efekt cieplny i gdzie nie ma stałych źródeł ciepła. Ciepło, które promieniuje, trafia bezpośrednio w tym kierunku, w który skierowany jest grzejnik, dlatego nie jest w stanie podnieść temperatury w całym pomieszczeniu. Technikę ogrzewania promiennikowego można wykorzystać zarówno wewnątrz mieszkań, jak i na zewnątrz.

W grzejnikach są wykorzystywane grzałki emitujące fale podczerwieni o różnej długości i natężeniu promieniowania oraz różnych właściwościach fizycznych. Konsument ma do wyboru grzejniki z grzałkami halogenowymi, ceramicznymi, kwarcowymi lub hybrydowe. Grzejniki mogą przyjmować formę panelu wieszanego na ścianie. W grzejnikach halogenowych nazwa odpowiada źródłu ciepła, jakim są kwarcowo- -halogenowe emitery z włóknem wolframowym rozgrzanym do temperatury 1500 – 2200 °C, napełnione gazem szlachetnym (halogen). Promieniowaniu towarzyszy światło. Ogrzewanie działa natychmiast po włączeniu urządzenia. Grzejnik generuje promienie podczerwone, które nagrzewają przedmioty (i to one oddają ciepło do pomieszczenia). Zasięg grzejników halogenowych nie jest zbyt duży i przeważnie wynosi do 10 m. Dzięki odbłyśnikowi ciepło trafia bezpośrednio w tym kierunku, w który skierowany jest grzejnik, dlatego nie jest w stanie zwiększyć temperatury w całym pomieszczeniu. Z tej przyczyny grzejniki halogenowe, choć wytwarzają ciepło błyskawicznie, najlepiej nadają się do dogrzewania punktowego, np. kiedy użytkownik przebywa w określonym miejscu, np. na kanapie, ogląda telewizję czy pracuje przy biurku. Trwałość tych elementów wynosi ok. 5000 – 8000 godzin.

Większą trwałość – do 10 000 godzin pracy mają promienniki karbonowe (włókno węglowe umieszczone w rurze kwarcowej), znane z wydajnego wytwarzania ciepła. Przyjemne ciepło jest odczuwane natychmiast po włączeniu, bez fazy rozgrzewania i jeszcze przed pojawieniem się czerwonego zabarwienia.